หมาป่าและพระเมษโปดกเป็นนิทานที่รู้จักกันดีของอีสปและจะมีหมายเลข 155 ในดัชนีเพอร์รี่ มีเรื่องราวที่แตกต่างหลากหลายเกี่ยวกับความอยุติธรรมในการกดขี่ข่มเหงซึ่งเหยื่อถูกกล่าวหาอย่างไม่ถูกต้องและถูกสังหารแม้จะมีเหตุผลพอสมควรก็ตาม

หมาป่าขึ้นมาบนลูกแกะและเพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงการใช้ชีวิตของตนมันกล่าวหาว่ามีการกระทำผิดลหุโทษต่างๆซึ่งแกะตัวนั้นพิสูจน์ได้ว่าเป็นไปไม่ได้ การสูญเสียความอดทนหมาป่ากล่าวว่าความผิดนั้นจะต้องเกิดขึ้นกับคนอื่นในครอบครัวและไม่เสนอให้ชะลอการกินอาหารโดยการสอบถามเพิ่มเติมอีก ศีลธรรมที่ดึงออกมาก็คือทรราชสามารถหาข้อแก้ตัวสำหรับการปกครองแบบเผด็จการของเขาและคนอธรรมจะไม่ฟังเหตุผลของผู้บริสุทธิ์ เรื่องมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงแทบใด ๆ ในคอลเลกชันนิทานของ (I.10) และอีวาน  มีเรื่องราวที่แตกต่างจากอีสปในภาษากรีก นี่เป็นนิทานของไก่และแมวซึ่งมีหมายเลข 16 แยกกันในดัชนีเพอร์รีการหาข้ออ้างที่สมเหตุสมผลในการฆ่าไก่แมวกล่าวหาว่าตื่นคนในตอนเช้าแล้วก็ร่วมประเวณีกับน้องสาวและลูกสาวของมัน ในทั้งสองกรณีไก่ตอบว่ามนุษย์ได้รับประโยชน์จากกิจกรรมของมัน แต่แมวก็จบการโต้เถียงโดยตั้งข้อสังเกตว่าตอนนี้มันเป็นเวลาอาหารเช้าของเธอแล้วและ "แมวไม่ได้อยู่ในบทสนทนา"ตำนานทั้งสองนี้เป็นสุภาษิตภาษาละติน, นานัปการแสดง,ว่า "ท้องว่างไม่มีหู" หรือ, ในขณะที่สเปนมีเทียบเท่า ไม่มี  (หิวหมาป่าไม่ได้ แขวนไว้) นิทานยังมี analogues ตะวันออก หนึ่งในนั้นคือพุทธที่ตัวละครเอกเป็นเสือและแพะ แพะได้หลงเข้าไปในที่ที่มีเสือและพยายามที่จะหลีกเลี่ยงชะตากรรมของมันโดยการทักทายนักล่าอย่างสุภาพ มันถูกกล่าวหาว่าเหยียบบนหางของเขาและจากนั้นทำให้เหยื่อของเขากลัวซึ่งมันทำเพื่อทดแทนอาชญากรรมเรื่องราวที่คล้ายกันที่เกี่ยวข้องกับนกพบได้ในนิทานเปอร์เซียของ"นกกระทาและนกเหยี่ยว"ข้อกล่าวหาที่ไม่ยุติธรรมนั่นคือนกกระทาจะพาขึ้นเงาทั้งหมดโดยปล่อยเหยี่ยวออกไปกลางแดด เมื่อนกกระทาชี้ให้เห็นว่ามันเป็นเที่ยงคืนเหยี่ยวจะถูกฆ่าเพราะความขัดแย้ง

สนับสนุนโดยallforbet.com

เว็ป คาสิโนออนไลน์ ที่ดีที่สุด

หลายศตวรรษที่ผ่านมานักแปลของนิทานได้นำไปใช้กับความอยุติธรรมที่แพร่หลายในยุคของตัวเอง นิทานศีลธรรมสมัยศตวรรษที่ 15 โดยกวีโรเบิร์ตเฮนรี่สันแห่งสกอตแลนด์แสดงให้เห็นถึงการแยกทางสังคมอย่างกว้างขวาง ดึงดูดความสนใจจากกฎธรรมชาติคัมภีร์และกฎหมายตามกฎหมายและได้รับคำตอบจากหมาป่าด้วยความวิปริตของสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด จากนั้นเฮนรี่ในตัวเขาเองก็ให้ความเห็นว่ามีหมาป่าร่วมสมัยสามประเภทที่บีบบังคับคนยากจน: ทนายความที่ไม่ซื่อสัตย์ เจตนาของเจ้าของที่ดินในการขยายที่ดินของพวกเขา; และขุนนางที่เอาเปรียบผู้เช่า การประยุกต์ใช้ทางการเมืองของนิทานเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเป็น 1,893 หมัดการ์ตูนที่ตีพิมพ์เมื่ออังกฤษและฝรั่งเศสมีความคิดทั้งสองของการขยายอิทธิพลของพวกเขาเป็นอาณานิคมของประเทศไทยและกำลังมองหาข้อแก้ตัวที่จะทำเช่นนั้น หมาป่าในกองทัพฝรั่งเศสตาเครื่องแบบแกะไทยข้ามแม่น้ำโขง ก่อนหน้านี้การปรากฏตัวของนิทานในเขตแดนของพรม ในศตวรรษที่ 11 (ดูด้านบน) ได้เสนอความคิดเห็นทางการเมืองที่คล้ายกันซึ่งทำโดยนักปักชาวอังกฤษเพื่อแสดงความขัดแย้งและสยองขวัญในการบุกยึดนอร์มันในอังกฤษ