ต่างหูเครื่องประดับตกแต่งหูเป็นหนึ่งในรูปแบบหลักของเครื่องประดับตลอดประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ คำที่มักจะหมายถึงเครื่องประดับสวมใส่แนบกับ earlobes แต่ในศตวรรษที่ยี่สิบปลายมันค่อนข้างขยายเพื่อรวมเครื่องประดับที่สวมใส่ในส่วนอื่น ๆ ของหูเช่นหูข้อมือและใช้เพื่ออธิบายชิ้นส่วนของเครื่องประดับในรูปแบบต่างหูแม้ เมื่อพวกเขาสวมใส่ผ่านการเจาะในส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย (ตัวอย่างเช่นในจมูก) วิธีที่ใช้กันโดยทั่วไปที่สุดของการแนบต่างหูไปที่ติ่งหูคือการเจาะรูในติ่งหูซึ่งอาจมีการวนซ้ำหรือการโพสต์ แต่ยังมีการใช้อุปกรณ์อื่น ๆ อีกมากมายรวมถึงคลิปฤดูใบไม้ผลิอุปกรณ์ปรับความตึงเช่นสกรูหลังและสำหรับต่างหูที่มีน้ำหนักมากโดยเฉพาะจะมีการวนซ้ำผ่านทางด้านบนของหูหรือติดกับผมหรือผ้าโพกศีรษะ ในหลายวัฒนธรรมและบริบทต่างหูได้รับการสวมใส่เป็นสัญลักษณ์ของเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมหรือชนเผ่าเป็นเครื่องหมายของอายุสถานะการสมรสหรือการจัดอันดับหรือเพราะเชื่อว่ามีอำนาจป้องกันหรือยา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีวัตถุประสงค์อื่น ๆ แต่ฟังก์ชั่นหลักของต่างหูได้รับการตกแต่ง ขณะที่ต่างหูโดดเด่นอยู่ใกล้กับใบหน้าและในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อระหว่างเครื่องแต่งกายและการแต่งผมพวกเขาอาจมากกว่าองค์ประกอบอื่น ๆ ของเครื่องประดับได้ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของแฟชั่นเป็นพิเศษ ในขณะที่ทรงผมหมวกปลอกคอและขอบเสื้อผู้หญิงตอนหน้าอกเพิ่มขึ้นและลดลงต่างหูก็เพิ่มขึ้นและลดลงตามขนาดและความโดดเด่นต่าง ๆ และในช่วงเวลาต่าง ๆ พวกเขามีส่วนช่วยในการสร้างสมดุล

สนับสนุนบทความโดย lucaclub88 

เว็บ บาคาร่า ออนไลน์ ที่ดีที่สุด

ในสมัยโบราณต่างหูเป็นเครื่องประดับที่ได้รับความนิยมมากที่สุดชนิดหนึ่ง ห่วงทองคำรูปจันทร์เสี้ยวที่ผู้หญิงชาวซูเมเรียนสวมใส่ราว 2,500 ปีก่อนคริสต์ศักราช เป็นต่างหูที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งมีหลักฐานทางโบราณคดี ประมาณ 1,000 ปีก่อนคริสต์ศักราชต่างหูแบบเรียว (หรือที่เรียกว่ารูปเรือ) ซึ่งส่วนใหญ่เป็นทองคำ แต่เป็นสีเงินและสีบรอนซ์ซึ่งแพร่กระจายไปทั่วโลกทะเลอีเจียนและเอเชียตะวันตก ในครีตและไซปรัสต่างหูประดับด้วยลวดทองคำที่บิดเป็นเกลียวกลุ่มของลูกปัดและจี้ที่ทำจากทองคำแผ่นบาง ในอียิปต์มีการแนะนำต่างหูประมาณ 1,500 ปีก่อนคริสต์ศักราช และต่อมาถูกสวมใส่โดยทั้งชายและหญิง ต่างหูอียิปต์จำนวนมากใช้รูปแบบของหมุดหนารูปเห็ดหรือปลั๊กซึ่งต้องมีการขยายรูที่จะยืดใน earlobe; สิ่งเหล่านี้อาจเป็นทองคำด้วยการตกแต่งพื้นผิวด้านหน้าหรือวัสดุที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตนเช่นกระจกสีหรือนิลแกะสลัก หูบางอันประกอบไปด้วยหลอดที่ต่อกันสองเกลียวซึ่งสามารถสวมใส่ได้ตามลำพัง แต่บางแห่งก็มีการประดับประดาด้วยสร้อยคอรูปดอกไม้สีทองหรือฟอลคอนที่มีขนหางที่ยืดหยุ่นและฝังด้วยแก้ว ในสหัสวรรษแรกของปีค. ศ. Etruscan และช่างทองกรีกได้นำการปรับแต่งและศิลปะใหม่ ๆ มาสู่ต่างหูซึ่งมีค่าทั้งการตกแต่งและสัญลักษณ์ของความมั่งคั่ง ความแตกต่างที่ห่วงคือสิ่งที่เรียกว่าต่างหูปลิง - ท่อหนาที่ซ่อนไว้ด้วยลวดที่ซ่อนอยู่และ Etruscan - ประเภทต่างหูกล่องซึ่งห่อหุ้มใบหูในกระบอกสูบแนวนอน ต่างหูแบบแผ่นดิสก์พร้อมจี้ในรูปแบบของ amphorae (ขวดกรีกโบราณ) รูปปั้นของอีรอสและลูกปัดและโซ่สำหรับตกแต่งเป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่ได้รับความนิยมเข้าร่วมประมาณ 330 ปีก่อนคริสตกาล ด้วยห่วงทองคำที่พันด้วยปลายหัวสัตว์ แบบฟอร์มเหล่านี้ทั้งหมดถูกประทับตราด้วยแผ่นทองคำบาง ๆ และตกแต่งด้วยต้นปาล์ม, สกรอลล์, และดอกไม้ในสายบิดและแกรนูล ต่างหูดังกล่าวมีน้ำหนักเบา แต่ให้ผลที่ยอดเยี่ยมมาก

Link: คลิ๊กที่นี่